Naar huis gaan...

Naar huis gaan….
 

Mijn wezen heeft het al zo vaak gedaan,

na een stoffelijk leven weer naar huis toe gaan,

naar waar Ik hoor en werkelijk woon,

maar als mens vindt ik dit niet zo gewoon.
 

Mijn lichaam loslaten en alles waar ik van hou,

niet wetend wat me te wachten staat,

waar ik terecht kom en hoe het verder gaat….

met mij…. en met jou…
 

Het lichaam is werkmateriaal,

 voor mij, voor jou, voor ons allemaal,

zodat het wezen kan ervaren en zijn lessen leren,

door de emoties die ze oproepen te interpreteren.

 

Als ik me dit realiseer,

dan verdwijnt mijn onrust weer.

 Heb ik vertrouwen in een groter alomvattend plan,

voor mij…. voor jou.…

en de hulp die nodig is ontvangen we dan.

*

Klik op een afbeelding om het verhaal te lezen.

Leraar: ‘De angst die samenhangt met het doodgaan, heeft vooral te maken met het niet-weten.
Juist het niet weten wat er gaat gebeuren boezemt mensen angst in.
Daarom wil ik even een tipje van de sluier oplichten…’

Klik op 'De dood' om de tekst met uitleg te lezen.

Dag .......

Wij zwaaien nog even naar jou aan de overkant
en hopen dat je snel op je eigen plekje belandt.
Rust maar lekker uit en laat je ´verwennen´
 voor je de Wereld van de Geest gaat verkennen.

Weer thuis, terug op de plek van je dromen
Kun je de zilveren ervaringen ineen laten stromen
en ontstaat er geleidelijk een steeds groter zicht
op wie je werkelijk bent en op je weg naar het licht .

En gaat het na een poosje weer kriebelen en knagen,
ga je opnieuw op avontuur voor een antwoord op je vragen,
dan komen we elkaar ooit nog eens tegen misschien
en voelen: ‘Heb ik jou al niet eens eerder gezien?’


***