Vakantie​

Liesbeth en Paul zijn volop met de vakantievoorbereidingen bezig. Informatie verzamelen over wat je allemaal nodig hebt als je op reis gaat, uitzoeken en reserveren van een kampeerplekje in de hoop dat het zo mooi is als op de foto, maar je moet wel reserveren anders kom je nergens meer terecht.

Het huis moet aankant zijn, want de buurvrouw komt de planten verzorgen en Liesbeth wil het goed in orde hebben, zeker voor haar, want zij is zo precies in dat soort dingen.
Paul gaat nog even met de auto naar de wasstraat, dan kan die tenminste blinkend mee.
De kinderen hebben inmiddels al hun eerste vakantieweek en zijn druk en uitgelaten en willen juist nu van alles waar eigenlijk geen tijd voor is.

En dan is het zover en zitten ze om zes uur ´s morgens in de auto. Het is een heel eind rijden en zo zijn ze mooi voor de ochtendspits voorbij het drukste gedeelte. Heerlijk… op vakantie…. drie weken de vrijheid tegemoet!
Na drie files en heel wat keertjes….. ´duurt het nog lang´…. en ´zijn we er nog niet´…. arriveren ze op de camping.
De tent is opgezet en nu zit Liesbeth lekker onderuitgezakt bij te komen van alle drukte en gedoe. Paul is met de kinderen naar het zwembad en zij wil even helemaal niks anders dan doezelen in het zonnetje…

Opeens hoort ze een zacht stemmetje dat haar roept, ze kijkt om zich heen maar ziet niemand en toch weet ze zeker dat ze iets hoorde. Weer hoort ze het stemmetje dat haar nu vraagt: ‘Wat wil jij deze vakantie gaan doen?’
Ze ziet nog steeds niemand, maar de vraag roept wel een verlangen in haar op waar ze zich nog niet bewust van was…. wat wil jij deze vakantie gaan doen?

Doen waar ik zin in heb, is het eerste wat in haar opkomt…. maar dat doe ik toch altijd in de vakantie denkt ze….
Nou ja… er zijn natuurlijk dingen die gebeuren moeten zoals koken, dat is altijd haar klusje. En ze willen toch ook wel wat zien van de omgeving, daarom bezoeken ze mooie plaatsen in de buurt en gaan naar musea of met de kinderen naar een attractiepark. En natuurlijk gezellig barbecueën met de campingbuurtjes en naar de bingoavond, want dat vindt Paul altijd zo leuk en ….
Plotseling realiseert ze zich, dat ze eigenlijk geen zin meer heeft in veel van de dingen die ze normaal gesproken doen!

Wat wil jij deze vakantie gaan doen?
Doen waar ik zelf zin in heb… wanneer ik er zin in heb…. niets moeten….
Ze ziet zichzelf heerlijk onder een boom zitten met een dik boek, wandelen en spelen in het bos met de kinderen en ‘s avonds alleen met Paul een glaasje drinken.  Om de beurt koken en de anderen eens verrassen met iets anders dan ze gewoonlijk eten of….
Ze voelt zich blij worden van de ideeën die er opborrelen… en waarom ook niet besluit ze.

Als Paul en de kinderen terugkomen van het zwemmen vinden ze Liesbeth diep in slaap.
Hé mam, wakker worden roepen ze. Wanneer gaan we eten?
Met een glimlach op haar gezicht opent Liesbeth haar ogen en terwijl ze iedereen even aankijkt vraagt ze: wat wil jij deze vakantie gaan doen?

***

Vrijheid....

Vrijheid en vakantie worden vaak in één adem genoemd, maar wat is dat eigenlijk vrijheid? Waarom zijn we hiernaar op zoek?  Voelen we ons dan buiten de vakantie is zo onvrij? En zijn we echt zo lekker vrij als het vakantie is?

Vrijheid wordt vaak gezien als ‘ik kan doen en laten wat ik wil en wanneer ik het wil’, maar als je dan eens goed gaat kijken hoe dit er uitziet, dan zie je dat die vrijheid toch vaak onbewust nog vasthangt aan de normen en waarden van de maatschappij, aan allerlei regels en een gevoel van veiligheid dat een mens nodig heeft. 

Vrijheid heeft eigenlijk niets te maken met wat je doet of niet doet, maar met hoe je omgaat met wat er zich aandient in je leven.
Leef je vanuit je denken, dan spelen de normen en waarden en regels een rol en pas je je gedrag hierop aan, want anders word je hierop aangekeken, aangesproken of afgerekend. Word je wellicht afgewezen, kom je alleen te staan, tel je niet meer mee…. Vanuit het denken kun je dus nooit een echt vrije keus maken door de emoties die hieraan vasthangen. 

Het wezen kent deze emoties niet en is niet bezig met vrijheid. Het komt hier om te ervaren en dan maakt het niet uit in welke situatie het zich bevindt.
Het reikt je een keus aan in het moment, die past bij jou en de mogelijkheden en lessen die je hebt. Hierbij spelen regels en normen en waarden geen rol.
Als je deze impulsen, deze keuzes die het wezen je aanreikt durft te volgen, dan ervaar je een ander gevoel van vrijheid, een bevrijding… je staat ´los van de maatschappij´ en blijft alleen trouw aan jezelf.

Vrijheid ervaren is… 

thuiskomen bij jezelf,

als het wezen leidt 

en het denken verstilt.

*

Op het werk hadden ze het in de pauze vaak over gezond eten, afvallen en sporten, zeker nu met de zomer en het strand in aantocht. Tijdens de lunch kwamen er bakjes muesli en crackers met mango of rauwe worteltjes op tafel. En laatst kregen ze, als presentje  van de baas, een bon voor een introductieles naar keuze bij de sportschool om de hoek.
Ze voelde zich een beetje schuldig toen zij als enige moest zeggen dat ze niet wist hoe het werkte…..
Sindsdien had ze het roer omgegooid.
Ze at alleen nog gezonde dingen en was gaan sporten. In de lunchpauze zat ze ook met een bakje fruit en volkoren crackers aan tafel. Ze kon er nu over meepraten en voelde zich niet meer schuldig, want ze was goed bezig voor haar gezondheid toch? Ze zou vast wel leren om het lekker en leuk te vinden.

Terwijl ze hierover loopt te mijmeren, realiseert ze zich opeens dat ze zich eigenlijk ook voorheen altijd gezond voelde en lekker in haar vel zat, ondanks dat ze niet echt met deze dingen bezig was en maatje 38 iets te krap.
Eten was lekker, iets om naar uit te kijken en ze at echt niet altijd ongezond, maar gewoon waar ze zin in had.
En kijk nu eens… loopt ik hier een beetje chagrijnig rond en voel nu al tegenzin om straks te gaan sporten….
´Ze kunnen me de boom in!!!´
Met een dikke grijns draait ze zich om, gaat terug en bestelt een Big Mac.

***

Oppas oma

Ze ging oma worden!
Haar dochter belde om haar dit nieuws te vertellen. Samen zaten ze op een roze wolk en hadden het over de babykamer, babykleertjes, speelgoed en hoe alles zou veranderen met zo’n schattig klein hummeltje.
Ze zag zichzelf al als trotse oma met de kinderwagen wandelen, daar had ze de tijd voor nu ze niet meer werkte.

Toen de eerste opwinding gezakt was, kwam er tijd voor de praktische gang van zaken en omdat dochterlief wilde blijven werken moest er oppas gezocht worden.
´Mam, wil jij niet een aantal uurtjes per week oppassen?´ Ze had deze vraag wel verwacht en het leek haar leuk om haar kleinkind van zo dichtbij te zien opgroeien, bovendien ze had immers alle tijd.

Inmiddels was ze nu al een jaar oppas oma. De paar uurtjes per week waren er veel meer geworden, want de andere oppas oma moest stoppen i.v.m. haar gezondheid. ‘Weet je wat een officiële oppas kost mam en waar haal je die zo gauw vandaan?’, had haar dochter gezegd.
‘Natuurlijk spring je dan in, dat doe je toch voor je kind’, had ze pas nog tegen haar buurvrouw gezegd, die begrijpend knikte.
En zo ging alles zonder problemen verder, want oma hield de boel draaiende, al kwam ze steeds minder toe aan dingen voor zichzelf omdat ze veel te moe was.

Het plezier wat ze eerst voelde als ze met haar kleinkind speelde werd minder en ze merkte dat ze steeds vaker op de klok keek om te zien of het nog niet tijd was dat haar dochter thuiskwam. Als ze zich dit realiseerde voelde ze zich schuldig, want zij had hier toch zelf voor gekozen en ze waren hartstikke blij met haar!

Ze had vannacht akelig gedroomd over een gevangenis waarvan ze zelf de sleutel had, maar waar ze toch niet uit kon komen. Bah, ze voelde zich vanmorgen nog steeds gespannen en verdrietig. Wat kan een mens toch raar dromen dacht ze, terwijl ze zich een kopje koffie inschonk.
Ze wilde even rustig gaan zitten om op haar gemak bij te komen en wat te lezen, toen ze op de klok keek. Oei, zo laat al? Ze moest zich haasten anders kwam ze te laat en kon haar dochter niet op tijd naar haar werk.
Maar wat was dat… ? Het gevoel dat ze in haar droom had gehad kwam nu weer in alle hevigheid terug!
En opeens werd haar duidelijk wat ze al een poosje voelde…. maar waar ze niet naar had durven luisteren….

***​